Projekt "Rozwijanie talentu uczniów zdolnych i wyrównywanie szans rozwoju uczniów szkół wiejskich"

 

AKADEMIA JUTRA

Akcja„WARTO BYĆ DOBRYM”

Kampania społeczna "Czytam, więc wiem"

Program „Czytające przedszkola” w ramach Kampanii czytania „Cała Polska czyta dzieciom”

Program „Owoce w szkole”

Projekt "Rozwijanie talentu uczniów zdolnych i wyrównywanie szans rozwoju uczniów szkół wiejskich"

Projekt "Bawimy się, uczymy, rozwijamy"

SZKOŁA MARZEŃ

Uczniowie klasy II mający trudności w zdobywaniu umiejętności matematycznych: projekt trwający od IV do XI 2012 r.

 

Prace plastyczne wykonane przez uczniów klas I-III w ramach zajęć wspomagających rozwój kreatywności.


Wycieczka nad staw i łąkę

12 maja 2011 roku odbyła się wycieczka uczniów klas „0”-II nad staw i łąkę. Obserwowali tam zwierzęta i rośliny.

Oprac. p. Grażyna Anuszkiewicz


Moja Mała Ojczyzna

W ramach realizacji tematu „Moja Mała Ojczyzna” uczniowie klasy I zbierali informacje o swojej miejscowości. 5 maja 2011 roku wybrali się na wycieczkę po Krasnymborze. Jej celem było poznanie zabytkowego Kościoła Najświętszej Marii Panny z XVI wieku, Pomnika Powstańców Styczniowych oraz obejrzenia żeliwnych ogrodzeń z huty Karola Brzostowskiego. Wszystkie obiekty zostały sfotografowane.

Oprac. p. Grażyna Anuszkiewicz


Mała Ojczyzna

28.04.2011r. zorganizowałyśmy wycieczkę dla klas I-III do Izby Regionalnej Ziemi Sztabińskiej i sklepu samoobsługowego ,, Lewiatan” w Sztabinie.
W Izbie znajdują się eksponaty stanowiące dorobek kultury poprzednich pokoleń mieszkańców gminy Sztabin. Uczniowie mieli możliwość oglądania domowych, prostych przedmiotów i narzędzi użytecznych w pracy rolnika, kobiety wiejskiej oraz wytwory jej pracy.
W sklepie samoobsługowym uczniowie mogli samodzielnie zrobić drobne zakupy- obliczenia pieniężne, cena towaru.
 

Opracowała p. Małgorzata Milewska
 


Wiosna w obiektywie


Uczniowie klasy I odkrywali i fotografowali oznaki przyjścia wiosny w ogrodzie, sadzie i parku. Poznawali i nazywali pierwsze zwiastuny wiosny.

Oprac. p. Grażyna Anuszkiewicz


Wiosna w poezji”

19.04.2011r. w ZSS w Krasnymborze odbył się konkurs recytatorski ,,Wiosna w poezji”. Uczestniczyli w nim uczniowie klas I-III szkoły podstawowej. W konkursie brało udział 16 uczestników.

Nagrody rzeczowe otrzymali:
Ewelina Borkowska kl. I
Aleksandra Wojewnik kl. II
Marta Barszczewska kl. II
Kinga Adaszkiewicz kl. III
Pozostali uczestnicy otrzymali dyplomy.

Oprac. p. Małgorzata Milewska
 

 

 


Teatrzyk pacynkowy


7 kwietnia 2011 roku podczas zajęć uczniowie klasy I wspólnie ustalili tematykę przedstawienia. Następnie wykonali pacynki do bajki „O smoku wawelskim”. Gdy pacynki były gotowe, nastąpiły próby z tekstem.
Przedstawienie pacynkowe pt. „O smoku wawelskim” obejrzeli uczniowie
kl. „0” – III.

Oprac. p. Grażyna Anuszkiewicz
 


„Śmieciowisko”

Pod koniec marca grupa uczniów klasy I rozpoczęła sprzątanie boiska szkolnego i terenu wokół szkoły. Uczniowie dowiedzieli się o konieczności segregowania śmieci. Zebrane śmieci. Zebrane śmieci wrzucali do odpowiednich pojemników.
Przeprowadzili doświadczenie pt. „Śmieciowisko”. Do pojemników włożyli obierki z ziemniaka i jabłka, pieluszkę i kawałek plastiku. Po dwóch miesiącach i sprawdzeniu zawartości pojemników przekonali się, że niektóre rzeczy (owoce, warzywa) rozkładają się a inne nie.
Na zajęciach wykonali też odpadów – śmieci stworki – potworki. Są one dekoracją klasy.
Z okazji Święta Ziemi uczniowie w zespołach przygotowali techniką collage plakaty zachęcające do ochrony naszej planety oraz przedstawili zagrożenia wynikające z niewłaściwego gospodarowania dobrami przyrody.

Oprac. p. Grażyna Anuszkiewicz

 


Topienie Marzanny


Dnia 21.III.2011r. uczniowie kl. I, II, III pożegnali zimę, a powitali wiosnę. W tym celu poszli nad rzekę Lebiedziankę, by utopić wcześniej przygotowane Marzanny. Podpalili je i wrzucili do wody.
Wracając w pełni weseli do szkoły, śpiewali piosenki o wiośnie. Byli bardzo szczęśliwi, że mogli już pożegnać zimę i oczekiwali już na powracające z cieplnych krajów ptaki i zakwitłe pierwsze kwiaty wiosenne.


Opracowała p. Halina Wolska
 


Moja miejscowość: Krasnybór.

   Początki osadnictwa w tym terenie sięgają XVI wieku. Początkowo istniała tutaj królewska Puszcza Krasnybór w ramach większej Puszczy Perstuńskiej, której granice wyznaczały rzeki Lebiedzianka i Biebrza oraz Wielkie Błota na północy i ostęp leśny Czarny Las na zachodzie. Tę właśnie Puszczę oraz inne obszary położone w obecnej Białorusi (Lipsk-Hołynka) nadano Teodorowi Chreptowiczowi w 1506 roku. Ówcześnie teren ten nie był zamieszkały i zagospodarowany, zatem trudno było wyznaczyć dokładne granice.
Chreptowicze rozpoczęli osadnictwo w Puszczy Krasnybór po roku 1585. Jej właścicielem został wtedy Adam Iwanowicz Chreptowicz, światły i nowoczesny szlachcic. Rozpoczął on szeroką akcję kolonizacyjną, jednak przekraczał niejednokrotnie granice swoich dóbr i wkraczał w lasy królewskie. Zareagował na to leśniczy perstuński Piotr Wiesiołowski, który w 1590 roku złożył skargę na Chreptowicza, że ten „bezprawnie osadza wsie na miejscu wycinanego lasu i wyrabia towary leśne”. Król wysłał więc pismo upominające, jednak Chreptowicz oświadczył iż puszcza jest jego, a nie króla. Król uznał w kolejnym liście jego prawo do puszczy, jednak oskarżył o przekroczenie granic. W efekcie w 1599 roku przybyła na miejsce komisja królewska, która ostatecznie ustaliła granice dóbr Chreptowiczów.
   W tym samym czasie powstała osada w miejscu obecnego Krasnegoboru, z tym że początkowo zwano ją Przekopem. W Przekopie powstał folwark dworski. Dowiadujemy się o niej z aktu uposażenia miejscowej parafii w dniu 27 VIII 1598 roku. Parafia była katolicka, zatem większość mieszkańców musiała pochodzić z Polski, głównie z Mazowsza. Wioska liczyła ówcześnie 27 włók, nie była największą wsią, jednak umiejscowienie tutaj parafii nadawało Przekopowi dużą rangę w Puszczy Krasnybór, tutaj też wybudowano dwór, siedzibę Chreptowiczów. Później ich siedziba została przeniesiona do Cisowa.
W Krasnymborze mieszkali zakonnicy, już w 1627 roku Adam Chreptowicz sprowadził tu zakonników reguły św. Bazylego, lecz jeszcze w tym samym roku w wyniku zarazy wymarła większość mieszkańców i zakonnicy przenieśli się w inne strony. W 1661 roku Chreptowicze sprowadzili zakon bernardynów, ale i ci szybko przenieśli się w inne miejsce. Kolejnym zakonem byli dominikanie, którzy duszpasterzowali tutaj do XIX wieku. Opiekowali się rodowym kościołem Chreptowiczów i cudownym obrazem- Matką Boską Krasnoborską, prowadzili szkołę.


  Według opisu Krasnoboru z 1784 roku to wieś w której kościół parafialny jest punktem względem którego czyni się opisanie całej parafii. Sama wieś należy do JW. JP Chreptowicza.
W 1827 roku w Krasnyborze istniało 27 domów ze 163 mieszkańcami.

Nazwa wsi Krasnybór wywodzi się od dawnej puszczy - Krasnego Boru.

   Kościół pochodzi z końca XVI wieku. Budowla tego kościoła jest najstarszym obiektem sakralnym na Suwalszczyźnie. Stanowi oryginalne połączenie renesansu z późnym gotykiem, nawiązując jednocześnie do średniowiecznego budownictwa prawosławnego. Założony na planie krzyża greckiego, zaokrąglonego na końcach w kształt trójliścia. Najcenniejszym elementem wyposażenia kościoła jest słynący łaskami olejny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Pochodzi co najmniej z połowy XVII wieku i według legendy nie daje się kopiować.


   Kaplica cmentarna pod wezwaniem Św.Rocha w Krasnymborze. Została zbudowana w 1966 r. w kościele w Krasnymborze zostały przeprowadzone badania archeologiczne. Stwierdzono, że kościół zbudowany w końcu XVI w. w latach 1584–1589 pw. Zwiastowania NMP . Po bernardynach przez krótki czas w drugiej połowie XVII w. zajmowały klasztor bazylianki, związane z istniejącą na terenie Krasnego Boru cerkwią. Celem badań było odszukanie resztek fundamentów późniejszego budynku klasztornego. Klasztor pobudowany częściowo z cegły został rozebrany i zamieniony na plebanię. Badania krypty kościoła wykazały, że krypta zawierała kilka sztuk zbutwiałych trumien drewnianych a pod okienkiem natrafiono na liczne kości . Jak wiadomo, pochowane tu były osoby z rodziny Chreptowiczów. Na placu przykościelnym odkryto wielkie głazy granitowe na których wyryto twardym narzędziem bardzo wyraźny rysunek, dość charakterystycznego krzyża. Natrafiono na mur kamienny, jest to przypuszczalny najstarszy element z odnalezionych fundamentów w dawnej budowli, starszy niż ceglany budynek klasztorny. Interesujące zabytki także można znaleźć na cmentarzu. Są to odlewy z Huty Sztabińskiej. Kilka z nich wystawiono jako nagrobki emerytom Instytucji Rolniczo-Przemysłowej Sztabin. Najokazalszy ma formę neogotyckiej kapliczki, poświęconej Wiktorii Wierzbickiej-Rymaszewskiej, wykonany własnoręcznie przez hrabiego Brzostowskiego.

Szkoła we wsi Krasnybór

    W miejscowości Krasnybór istniała szkoła parafialna, w której pierwszymi nauczycielami byli dominikanie. Inną formą edukacji tej ludności było pobieranie nauki od wędrujących nauczycieli, odczytywanie tekstów modlitw zbyło gorzej, gdyż pisanie nie było potrzebne do modlitw. Pisać umieli księża, organiści i pisarze gminni jak też dziedzice ziemscy. Świadczą o tym teksty metryk chrztów i ślubów pisane w parafii Krasnybór, w których jest zazwyczaj takie zakończenie: „Akt ten podpisałem, jako że oni pisać nie umieją ks. imię i nazwisko”.
   Prawdopodobnie pierwszą szkołę w Krasnymborze założył Karol Brzostowski, zbudował budynek szkolny drewniany na rynku, gdzie dzisiaj stoi remiza strażacka. Druga połowa budynku to jedna sala szkolna, budynek przetrwał do roku 1954 do oddania do użytku nowoczesnej szkoły. Nie zachowały się nazwiska pierwszych nauczycieli. Natomiast z przekazów opublikowanych wiadome jest, że hr. Karol Brzostowski właściciel tych dóbr ogromną wagę przykładał do rozwoju umysłowego ludności, gdyż wiedział iż człowiek wykształcony jest bardziej światły w wprowadzaniu zmian ku lepszemu. W Krasnymborze mieściła się szkoła rządowa gminna w latach 1866-1913. Uczęszczały dzieci z pobliskich wsi (rejon obejmował - Krasnybór, Lebiedzin, Komaszówka, Ściokła, Jasionowo).
Wiadome jest także, że w 1898 roku rok szkolny trwał od października do kwietnia lub maja do szkoły w Krasnymborze, wówczas uczęszczało na początku 10 dzieci, jesienią zaś 35 dzieci. Na dzień dzisiejszy do szkoły uczęszcza 160 uczniów, a rok szkolny trwa od września do czerwca z dwutygodniową przerwą zimową (ferie).

Opracowane przez uczniów klasy IV szkoły podstawowej ( Ewa Pietrzeniec, Weronika Dyda, Patryk Mucharski, Konrad Pachucki, Paweł Kasjan) w ramach zajęć z projektu „ Rozwijanie talentu uczniów zdolnych i wyrównywanie szans rozwoju uczniów szkół wiejskich – zajęcia rozwijające kompetencje – świadomość i ekspresja kulturowa” pod kierunkiem p. Katarzyny Diany Rokita.


Dnia 03.03.2011 w „tłusty” czwartek w sali nr 15, uczniowie klasy IV (Ewa Pietrzeniec, Weronika Dyda, Paweł Kasjan, Konrad Pachucki, Patryk Mucharski) pod kierunkiem p. Katarzyny Diany Rokita w ramach zajęć z projektu „ Rozwijanie talentu uczniów zdolnych i wyrównywanie szans rozwoju uczniów szkół wiejskich – zajęcia rozwijające kompetencje – świadomość i ekspresja kulturowa” przeprowadzili degustację kilku potraw Kuchni Regionalnej. Owe smakowitości były zrobione przez rodziców. Degustacja odbyła się na długiej przerwie.
Zaproszenie zrobione własnoręcznie zostało wręczone Radzie Pedagogicznej. Nauczyciele mieli okazję popróbować kartaczy ze skwareczkami zrobionych przez mamę Patryka- Panią Wioletę Sieńko, pączków zrobionych przez mamę Ewy – Panią Halinę
Pietrzeniec oraz faworków zrobionych przez mamę Weroniki – Panią Barbarę Dyda i mamę Konrada – Panią Renatę Pachucką. Pedagodzy byli pod dużym zachwytem całej organizacji degustacji, przede wszystkim okazali zachwyt nad smakiem potraw.

Duże podziękowania rodzicom uczniów, za zrobienie potraw!

„Dobre, pierwsza klasa” – p. Danuta Wojewnik
„Pyszne” – p. Barbara Kotarska
„Super” – p. Alicja Augustynowicz
„Jedzenie na szóstkę” – p. Grażyna Anuszkiewicz
„Smaczności” – p. Anna Juchniewicz
„Mamy doskonale robią, rewelacja” – p. Danuta Chmiel

Oprac. Katarzyna Diana Rokita
 

 

 

Historia mojej szkoły ("Takie będą młodzieży chowanie?"- Urszula Zamojska i Kamil Czerwiński)
Historia mojej miejscowości ("Jest takie miejsce, taki kraj?"- Dorota Gniedziejko)
Miejsca pamięci i miejsca znane w mojej miejscowości ("Ta ziemia od innych droższa?"  Grzegorz Rzotkiewicz)
Najpiękniejsze obiekty historyczne w mojej miejscowości ("Sercu bliskie" ? Łukasz Zakrzewski)