Prace plastyczne
wykonane przez uczniów klas I-III w ramach zajęć wspomagających
rozwój kreatywności.
Wycieczka nad staw
i łąkę
12 maja 2011 roku
odbyła się wycieczka uczniów klas „0”-II nad staw i łąkę.
Obserwowali tam zwierzęta i rośliny.
Oprac. p. Grażyna
Anuszkiewicz
Moja Mała Ojczyzna
W ramach realizacji
tematu „Moja Mała Ojczyzna” uczniowie klasy I zbierali informacje o
swojej miejscowości. 5 maja 2011 roku wybrali się na wycieczkę po
Krasnymborze. Jej celem było poznanie zabytkowego Kościoła
Najświętszej Marii Panny z XVI wieku, Pomnika Powstańców
Styczniowych oraz obejrzenia żeliwnych ogrodzeń z huty Karola
Brzostowskiego. Wszystkie obiekty zostały sfotografowane.
Oprac. p. Grażyna
Anuszkiewicz
Mała Ojczyzna
28.04.2011r.
zorganizowałyśmy wycieczkę dla klas I-III do Izby Regionalnej Ziemi
Sztabińskiej i sklepu samoobsługowego ,, Lewiatan” w Sztabinie.
W Izbie znajdują się eksponaty stanowiące dorobek kultury
poprzednich pokoleń mieszkańców gminy Sztabin. Uczniowie mieli
możliwość oglądania domowych, prostych przedmiotów i narzędzi
użytecznych w pracy rolnika, kobiety wiejskiej oraz wytwory jej
pracy.
W sklepie samoobsługowym uczniowie mogli samodzielnie zrobić drobne
zakupy- obliczenia pieniężne, cena towaru.
Opracowała p.
Małgorzata Milewska
Wiosna w obiektywie
Uczniowie klasy I odkrywali i fotografowali oznaki przyjścia wiosny
w ogrodzie, sadzie i parku. Poznawali i nazywali pierwsze zwiastuny
wiosny.
Oprac. p. Grażyna
Anuszkiewicz
„Wiosna w poezji”
19.04.2011r. w ZSS w
Krasnymborze odbył się konkurs recytatorski ,,Wiosna w poezji”.
Uczestniczyli w nim uczniowie klas I-III szkoły podstawowej. W
konkursie brało udział 16 uczestników.
Nagrody rzeczowe otrzymali:
Ewelina Borkowska kl. I
Aleksandra Wojewnik kl. II
Marta Barszczewska kl. II
Kinga Adaszkiewicz kl. III
Pozostali uczestnicy otrzymali dyplomy.
Oprac. p. Małgorzata
Milewska
Teatrzyk pacynkowy
7 kwietnia 2011 roku podczas zajęć uczniowie klasy I wspólnie
ustalili tematykę przedstawienia. Następnie wykonali pacynki do
bajki „O smoku wawelskim”. Gdy pacynki były gotowe, nastąpiły próby
z tekstem.
Przedstawienie pacynkowe pt. „O smoku wawelskim” obejrzeli uczniowie
kl. „0” – III.
Oprac. p. Grażyna
Anuszkiewicz
„Śmieciowisko”
Pod koniec marca grupa uczniów klasy I rozpoczęła sprzątanie
boiska szkolnego i terenu wokół szkoły. Uczniowie dowiedzieli się o
konieczności segregowania śmieci. Zebrane śmieci. Zebrane śmieci
wrzucali do odpowiednich pojemników.
Przeprowadzili doświadczenie pt. „Śmieciowisko”. Do pojemników
włożyli obierki z ziemniaka i jabłka, pieluszkę i kawałek plastiku.
Po dwóch miesiącach i sprawdzeniu zawartości pojemników przekonali
się, że niektóre rzeczy (owoce, warzywa) rozkładają się a inne nie.
Na zajęciach wykonali też odpadów – śmieci stworki – potworki. Są
one dekoracją klasy.
Z okazji Święta Ziemi uczniowie w zespołach przygotowali techniką
collage plakaty zachęcające do ochrony naszej planety oraz
przedstawili zagrożenia wynikające z niewłaściwego gospodarowania
dobrami przyrody.
Oprac. p. Grażyna
Anuszkiewicz
Topienie Marzanny
Dnia 21.III.2011r. uczniowie kl. I, II, III pożegnali zimę, a
powitali wiosnę. W tym celu poszli nad rzekę Lebiedziankę, by utopić
wcześniej przygotowane Marzanny. Podpalili je i wrzucili do wody.
Wracając w pełni weseli do szkoły, śpiewali piosenki o wiośnie. Byli
bardzo szczęśliwi, że mogli już pożegnać zimę i oczekiwali już na
powracające z cieplnych krajów ptaki i zakwitłe pierwsze kwiaty
wiosenne.
Opracowała p. Halina Wolska
Moja miejscowość:
Krasnybór.
Początki
osadnictwa w tym terenie sięgają XVI wieku. Początkowo istniała
tutaj królewska Puszcza Krasnybór w ramach większej Puszczy
Perstuńskiej, której granice wyznaczały rzeki Lebiedzianka i Biebrza
oraz Wielkie Błota na północy i ostęp leśny Czarny Las na zachodzie.
Tę właśnie Puszczę oraz inne obszary położone w obecnej Białorusi (Lipsk-Hołynka)
nadano Teodorowi Chreptowiczowi w 1506 roku. Ówcześnie teren ten nie
był zamieszkały i zagospodarowany, zatem trudno było wyznaczyć
dokładne granice.
Chreptowicze rozpoczęli osadnictwo w Puszczy Krasnybór po roku 1585.
Jej właścicielem został wtedy Adam Iwanowicz Chreptowicz, światły i
nowoczesny szlachcic. Rozpoczął on szeroką akcję kolonizacyjną,
jednak przekraczał niejednokrotnie granice swoich dóbr i wkraczał w
lasy królewskie. Zareagował na to leśniczy perstuński Piotr
Wiesiołowski, który w 1590 roku złożył skargę na Chreptowicza, że
ten „bezprawnie osadza wsie na miejscu wycinanego lasu i wyrabia
towary leśne”. Król wysłał więc pismo upominające, jednak
Chreptowicz oświadczył iż puszcza jest jego, a nie króla. Król uznał
w kolejnym liście jego prawo do puszczy, jednak oskarżył o
przekroczenie granic. W efekcie w 1599 roku przybyła na miejsce
komisja królewska, która ostatecznie ustaliła granice dóbr
Chreptowiczów.
W tym samym czasie powstała osada w miejscu obecnego Krasnegoboru,
z tym że początkowo zwano ją Przekopem. W Przekopie powstał folwark
dworski. Dowiadujemy się o niej z aktu uposażenia miejscowej parafii
w dniu 27 VIII 1598 roku. Parafia była katolicka, zatem większość
mieszkańców musiała pochodzić z Polski, głównie z Mazowsza. Wioska
liczyła ówcześnie 27 włók, nie była największą wsią, jednak
umiejscowienie tutaj parafii nadawało Przekopowi dużą rangę w
Puszczy Krasnybór, tutaj też wybudowano dwór, siedzibę Chreptowiczów.
Później ich siedziba została przeniesiona do Cisowa.
W Krasnymborze mieszkali zakonnicy, już w 1627 roku Adam Chreptowicz
sprowadził tu zakonników reguły św. Bazylego, lecz jeszcze w tym
samym roku w wyniku zarazy wymarła większość mieszkańców i zakonnicy
przenieśli się w inne strony. W 1661 roku Chreptowicze sprowadzili
zakon bernardynów, ale i ci szybko przenieśli się w inne miejsce.
Kolejnym zakonem byli dominikanie, którzy duszpasterzowali tutaj do
XIX wieku. Opiekowali się rodowym kościołem Chreptowiczów i cudownym
obrazem- Matką Boską Krasnoborską, prowadzili szkołę.
Według opisu Krasnoboru z 1784 roku to wieś w której kościół parafialny
jest punktem względem którego czyni się opisanie całej parafii. Sama
wieś należy do JW. JP Chreptowicza.
W 1827 roku w Krasnyborze istniało 27 domów ze 163 mieszkańcami.
Nazwa
wsi Krasnybór wywodzi się od dawnej puszczy - Krasnego Boru.
Kościół pochodzi z końca XVI wieku. Budowla tego kościoła jest
najstarszym obiektem sakralnym na Suwalszczyźnie. Stanowi oryginalne
połączenie renesansu z późnym gotykiem, nawiązując jednocześnie do
średniowiecznego budownictwa prawosławnego. Założony na planie
krzyża greckiego, zaokrąglonego na końcach w kształt trójliścia.
Najcenniejszym elementem wyposażenia kościoła jest słynący łaskami
olejny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Pochodzi co najmniej z
połowy XVII wieku i według legendy nie daje się kopiować.
Kaplica cmentarna pod wezwaniem Św.Rocha w Krasnymborze. Została
zbudowana w 1966 r. w kościele w Krasnymborze zostały przeprowadzone
badania archeologiczne. Stwierdzono, że kościół zbudowany w końcu
XVI w. w latach 1584–1589 pw. Zwiastowania NMP . Po bernardynach
przez krótki czas w drugiej połowie XVII w. zajmowały klasztor
bazylianki, związane z istniejącą na terenie Krasnego Boru cerkwią.
Celem badań było odszukanie resztek fundamentów późniejszego budynku
klasztornego. Klasztor pobudowany częściowo z cegły został rozebrany
i zamieniony na plebanię. Badania krypty kościoła wykazały, że
krypta zawierała kilka sztuk zbutwiałych trumien drewnianych a pod
okienkiem natrafiono na liczne kości . Jak wiadomo, pochowane tu
były osoby z rodziny Chreptowiczów. Na placu przykościelnym odkryto
wielkie głazy granitowe na których wyryto twardym narzędziem bardzo
wyraźny rysunek, dość charakterystycznego krzyża. Natrafiono na mur
kamienny, jest to przypuszczalny najstarszy element z odnalezionych
fundamentów w dawnej budowli, starszy niż ceglany budynek
klasztorny. Interesujące zabytki także można znaleźć na cmentarzu.
Są to odlewy z Huty Sztabińskiej. Kilka z nich wystawiono jako
nagrobki emerytom Instytucji Rolniczo-Przemysłowej Sztabin.
Najokazalszy ma formę neogotyckiej kapliczki, poświęconej Wiktorii
Wierzbickiej-Rymaszewskiej, wykonany własnoręcznie przez hrabiego
Brzostowskiego.
Szkoła
we wsi Krasnybór
W
miejscowości Krasnybór istniała szkoła parafialna, w której
pierwszymi nauczycielami byli dominikanie. Inną formą edukacji tej
ludności było pobieranie nauki od wędrujących nauczycieli,
odczytywanie tekstów modlitw zbyło gorzej, gdyż pisanie nie było
potrzebne do modlitw. Pisać umieli księża, organiści i pisarze
gminni jak też dziedzice ziemscy. Świadczą o tym teksty metryk
chrztów i ślubów pisane w parafii Krasnybór, w których jest
zazwyczaj takie zakończenie: „Akt ten podpisałem, jako że oni pisać
nie umieją ks. imię i nazwisko”.
Prawdopodobnie pierwszą szkołę w Krasnymborze założył Karol
Brzostowski, zbudował budynek szkolny drewniany na rynku, gdzie
dzisiaj stoi remiza strażacka. Druga połowa budynku to jedna sala
szkolna, budynek przetrwał do roku 1954 do oddania do użytku
nowoczesnej szkoły. Nie zachowały się nazwiska pierwszych
nauczycieli. Natomiast z przekazów opublikowanych wiadome jest, że
hr. Karol Brzostowski właściciel tych dóbr ogromną wagę przykładał
do rozwoju umysłowego ludności, gdyż wiedział iż człowiek
wykształcony jest bardziej światły w wprowadzaniu zmian ku lepszemu.
W Krasnymborze mieściła się szkoła rządowa gminna w latach
1866-1913. Uczęszczały dzieci z pobliskich wsi (rejon obejmował -
Krasnybór, Lebiedzin, Komaszówka, Ściokła, Jasionowo).
Wiadome jest także, że w 1898 roku rok szkolny trwał od października
do kwietnia lub maja do szkoły w Krasnymborze, wówczas uczęszczało
na początku 10 dzieci, jesienią zaś 35 dzieci. Na dzień dzisiejszy
do szkoły uczęszcza 160 uczniów, a rok szkolny trwa od września do
czerwca z dwutygodniową przerwą zimową (ferie).
Opracowane przez uczniów klasy IV szkoły podstawowej ( Ewa
Pietrzeniec, Weronika Dyda, Patryk Mucharski, Konrad Pachucki, Paweł
Kasjan) w ramach zajęć z projektu „ Rozwijanie talentu uczniów
zdolnych i wyrównywanie szans rozwoju uczniów szkół wiejskich –
zajęcia rozwijające kompetencje – świadomość i ekspresja kulturowa”
pod kierunkiem p. Katarzyny Diany Rokita.
Dnia 03.03.2011 w
„tłusty” czwartek w sali nr 15, uczniowie klasy IV (Ewa Pietrzeniec,
Weronika Dyda, Paweł Kasjan, Konrad Pachucki, Patryk Mucharski) pod
kierunkiem p. Katarzyny Diany Rokita w ramach zajęć z projektu „
Rozwijanie talentu uczniów zdolnych i wyrównywanie szans rozwoju
uczniów szkół wiejskich – zajęcia rozwijające kompetencje –
świadomość i ekspresja kulturowa” przeprowadzili degustację kilku
potraw Kuchni Regionalnej. Owe smakowitości były zrobione przez
rodziców. Degustacja odbyła się na długiej przerwie.
Zaproszenie zrobione własnoręcznie zostało wręczone Radzie
Pedagogicznej. Nauczyciele mieli okazję popróbować kartaczy ze
skwareczkami zrobionych przez mamę Patryka- Panią Wioletę Sieńko,
pączków zrobionych przez mamę Ewy – Panią Halinę
Pietrzeniec oraz faworków zrobionych przez mamę Weroniki – Panią
Barbarę Dyda i mamę Konrada – Panią Renatę Pachucką. Pedagodzy byli
pod dużym zachwytem całej organizacji degustacji, przede wszystkim
okazali zachwyt nad smakiem potraw.
Duże podziękowania rodzicom uczniów, za zrobienie potraw!
„Dobre, pierwsza klasa” – p. Danuta Wojewnik
„Pyszne” – p. Barbara Kotarska
„Super” – p. Alicja Augustynowicz
„Jedzenie na szóstkę” – p. Grażyna Anuszkiewicz
„Smaczności” – p. Anna Juchniewicz
„Mamy doskonale robią, rewelacja” – p. Danuta Chmiel
Oprac. Katarzyna Diana
Rokita
|